در این مقالعه در مورد دانستنی های ملکه زنبورعسل شاید تا حالا نشنیده بودید مطالب نوشته ایم تا اطلاعات علمی شما تکمیل تر شود.
ملکه زنبور عسل به عنوان تنها زنبور نوع خود، یکی از اعضای برجسته کندو است. او نه تنها در میان جمعیت مستعمره خود منحصر به فرد است. بلکه برای حفظ آن جمعیت نیز حیاتی است. یک ملکه می تواند روزانه 1500 تخم بگذارد! اگرچه تخم گذاری کنسرت اصلی اوست، ملکه ویژگی های بسیار دیگری دارد که ممکن است شما را شگفت زده کند.
غالباً فرض بر این است که ملکه زنبور عسل مانند یک پادشاه کندو را مدیریت می کند و به زنبورهای کارگر دستور می دهد. در حالی که او بر رفتارهای زنبورهای کارگر تأثیر می گذارد. در واقع کلنی زنبورعسل در واقع به یک سیستم دموکراتیک نزدیکتر است. بسیاری از وظایف و عملکردهای روزانه کندو توسط فرمون ها و سایر سیگنال های شیمیایی کنترل می شود. که به نظر می رسد به طور غریزی اتفاق می افتد. هنگامی که تصمیمی آگاهانه گرفته می شود، مانند انتخاب دسته جمعی محل لانه سازی، زنبورهای کارگر با رای دادن تصمیم می گیرند!
بیشتر حشرات عمر کوتاهی دارند، اما شاید تعجب کنید که بدانید ملکه زنبور عسل می تواند دو تا هفت سال عمر کند! طول عمر او معمولاً به تعداد نرهایی که با آنها جفت می شود بستگی دارد.
یک ملکه فقط یک بار در زندگی خود جفت گیری می کند. اسپرمی را که جمع آوری می کند در اندامی مخصوص ذخیره می کند که تا آخر عمر از آن می گیرد تا تخم بگذارد. ملکه ها در هوا با تعداد زیادی پهپاد ممکن جفت می شوند. بنابراین، از نظر فنی، او چندین بار در طول یک یا دو روز رابطه جنسی دارد، اما فقط برای این یک دوره از زندگی خود جفت میشود.
یک کلنی با ملکه ای که به خوبی جفت شده باشد رشد می کند. اما در طول سال ها ممکن است این ملکه مواد ژنتیکی خود را تمام کند. هنگامی که او تمام شد، دیگر نمی تواند جفت گیری کند. او به سادگی با توسط زنبوردار یا خود زنبورها جایگزین می شود. بیشتر ملکه ها حدود 3 سال عمر می کنند.
زنبورهای کارگر با ساختن یک ملکه جدید از تخم ملکه قدیمی خود جایگزین ملکه های قدیمی یا ناکارآمد می کنند. هنگامی که یک ملکه تخم می گذارد، می تواند تخم بارور یا بارور نشده را بگذارد. تخمهای بارور نشده تبدیل به زنبورهای نر میشوند، اما تخم بارور شده میتواند به زنبور کارگر یا ملکه تبدیل شود. سرنوشت تخم با رژیم غذایی آن تعیین می شود. هم لارو زنبور کارگر و هم لارو ملکه زنبورعسل در چند روز اول با ژل رویال تغذیه می شوند. در روز چهارم، لاروهای کارگر به رژیم غذایی حاوی عسل و گرده تبدیل میشوند. در حالی که لارو ملکه زنبورعسل در طول رشد خود با ژل رویال تغذیه میشود.
وقتی کارگران یک ملکه زنبورعسل جدید می سازند، اغلب بیش از یک ملکه می سازند. این به آنها بهترین شانس را برای پرورش یک ملکه قوی و ماندگار می دهد. با این حال، (معمولا) تنها یک زنبور ملکه در کندو می تواند وجود داشته باشد. بنابراین وقتی ملکه های جدید از تخم بیرون می آیند، باید رقبای خود را بکشند. ملکه ای که به تازگی از تخم خارج شده است، رقبای خارج از تخم خود را نیش می زند و آنها را در حالی که هنوز در سلول های خود هستند می کشد. اگر دو ملکه همزمان از تخم بیرون بیایند، باید تا سر حد مرگ بجنگند.
نیش زنبور کارگر و ملکه زنبورعسل در واقع یک تخمگذار اصلاح شده است ( اندامی که برای تخم گذاری و قرار دادن تخم ها استفاده می شود). یعنی فقط اعضای ماده کندو (کارگران و ملکه) قادر به نیش زدن هستند. از همین دستگاه برای تخم گذاری استفاده می کنند.
در حالی که نرها نمی توانند. اگرچه زنبورها و ملکه های کارگر و هر دو نیش می زنند و تخم می گذارند. اما عملکرد هر کدام کمی متفاوت است. نیش کارگر خاردار می شود و وقتی نیش می زند، نیش در پوست قربانی می گیرد. وقتی کارگر فرار می کند، نیش باقی می ماند و یک کیسه سم پمپاژ می کند. زنبور کارگر پس از چند دقیقه از جراحاتش خواهد مرد، اما بیشترین آسیب را به هدف خود وارد کرده است.
در مقابل نیش ملکه صاف است و می توان چندین بار از آن استفاده کرد. اما یک ملکه از آن منحصراً برای مبارزه با ملکه های دیگر استفاده می کند.
یک ملکه دائماً توسط یک “بارگاه” از زنبورهای کارگر مراقبت می شود. این کارگران به او غذا می دهند و او را اصلاح می کنند. آنها همچنین زباله های او را با خود می برند و در واقع غذای او را برای او هضم می کنند. بدون مراقبت مداوم خادمان، ملکه می میرد. او حتی برای هضم غذای خود به آنها متکی است.
ملکه ها غدد مشابهی ندارند که کارگران برای هضم غذای خود استفاده می کنند. بنابراین غذای او از قبل هضم شده و سپس به او داده می شود.
ملکه زنبورعسل برای غذا به طور کامل تحت الحمایه دستیاران خود است. در مواقع خاصی از سال، کارگران در واقع ملکه خود را تحت رژیم غذایی قرار می دهند! در بهار، کلنی های بزرگ به عنوان وسیله ای برای تکثیر گونه به دو قسمت تقسیم می شوند. به این فرآیند ازدحام می گویند.
تقریباً نیمی از کلنی، و همچنین ملکه، کندو را ترک می کنند. برای شروع یک کلنی جدید به راه می افتند. زنبورهای باقی مانده یک ملکه جدید می سازند و به راه خود ادامه می دهند. ازدحام کردن یک تجارت پرخطر است و هفته ها برنامه ریزی طول می کشد. یکی از چالشها این است که ملکه، که تقریباً هرگز کندو را ترک نمیکند. باید مسافت زیادی را برای ساختن خانه جدید طی کند (معمولاً بیش از 800 فوت از محل اصلی لانه سازی).
زنبورهای ملکه به دلیل جثه و وزنشان پروازهای ضعیفی دارند، بنابراین برای رفع این مشکل، زنبورهای کارگر مصرف غذای ملکه خود را قبل از ازدحام کردن محدود می کنند. ملکه باید 1/3 وزن طبیعی بدن خود را کاهش دهد تا بتواند پرواز کند.
امیدواریم مطالعه این مقاله براتان مفید باشد. هدف شرکت آرتا زنبور سبلان در حال حاضر تولید نسخه بهتر و کاربردی تر از کندوهای هوشمند یا برقی و آموزش زنبورداری می باشد.